خاطراتی از آیت الله مجتبی تهرانی(ره)/ ادب تشرّف

خاطراتی از آیت الله مجتبی تهرانی(ره)/ ادب تشرّف

نویسنده: مدیر سایت - 2017/07/22

اين در واقع وضعيت زيارتي ايشان بود!

وارث: حاج آقا مجتبی زمانی که به مشهد می رفتند، وقتی از منزل حرکت مي کردند، سرشان را پايين مي انداختند و زياد به اطراف توجّهي نداشتند.

 معمولاً هم تا دم درب حرم صلوات مي فرستادند.
وقتی وارد حرم مي شدند، مقيّد بودند که حتما داخل آن محوطّه حرم شوند و برایشان فرقی نمی کرد که خلوت باشد یا شلوغ که معمولاً جمعيتِ خيلي زيادی در آنجا بودند و ايشان با سختي وارد مي شدند.
ایشان ايستاده و پشت به ديوار زيارت مي کردند و زيارت هايي هم که عمدتاً مي خواندند، زيارت امين الله و جامعه کبيره و زيارت های مربوط به امام رضابود.
ایشان بعد از زیارت به قسمت بالاي سر می رفتند و دو رکعت نماز زيارت می خواندند و بعد در بالاي سر امام رضا “علیه السلام” دعا مي خواندند.
بعد اگر مي شد از درب اصلي خارج مي شدند و اگر هم نمی شد، از قسمت بالا سر خارج مي شدند.
در مسير بازگشت هم ذکر صلوات و استغفار داشتند و زیاد به اطراف توجّه نداشتند.
 زيارتِ وداعِ ایشان، يک ساعت، يک ساعت و ربع طول مي کشيد!
اين در واقع وضعيت زيارتي ايشان بود!
منبع:پایگاه اطلاع رسانی حاج اقا مجتبی تهرانی(ره)